طلوع بی نام و نشان ها نیز یکی از حلقه های مبارزه بی پایان مردم ایران با بحران هایی است که چهره جامعه را عبوس کرده اند. جمعی با اعتقاد راسخ به اینکه وجود میلیون ها معتاد و کارتن خواب زیبنده نام ایران نیست خیابان های ایران را شب ها هنگامی که بسیاری در خواب هستند قدم می زنند تا به یاری فراموش شدگانی بشتابند که گرفتار طاعون اعتیاد و بی خانمانی شده اند. طلوع بی نام و نشان ها حرکتی در نفی “نق زدن” های تکراری ، اقدامی علیه انفعال و برافراشتن پرچم امید در اوج بحران هاست. جایی که “بی نام و نشان ها” تیماردار برادران و خواهران خود می شوند که گرفتار اعتیاد شده اند.
عده ای از اهالی این سرزمین در جستجوی کورسویی از امید، به تاریک ترین نقاط شهر سر می زنند و آنجا که حتی بغض هم ماتم می گیرد، فریاد می زنند:”این سرا را سزا بیش از این است.” شاید بتوان گفت ایستگاه پایانی همه بحرانهای اجتماعی “کارتن خوابی” است. بخش زیادی از کارتن خوابها را بیماران وابسته به مواد مخدر تشکیل می‌دهند. زمانی که این افراد همه پلهای پشت سرشان خراب می‌شود و دیگر سرپناهی برای ماندن ندارند چاره ای جز خوابیدن میان کارتون در حیابان های شهر نمی بینند. آنگونه که شهردار تهران می‌گوید؛ پایتخت ۱۵۰۰۰ کارتن خواب دارد. در حالی که گرمخانه ها و مراکزی که پذیرای این افراد هستند تنها سه هزارگنجایش دارند.
در سالهای اخیر با گسترش ابعاد این معضل اجتماعی توجه زنان و مردان دغدغه دار نیز به این بحران افزایش یافته است. یکی از مهمترین نهادهایی که با همت مردم و به صورت داوطلبانه قدم در راه کمک به این افراد گذاشته؛ “جمعیت طلوع بی‌نشان‌ها” است. جمعیتی که اعضایش به جد معتقد هستند ایران را سزای بیش از این است.
بنیانگذاران آیین مهرورزی
همه چیز از سال ۱۳۸۴ آغاز شد. دغدغه سیر کردن شکم بیماران وابسته به مواد مخدر سبب شد که برخی از افراد دغدغه مند «آیین مهرورزی» را بنیان گذارند. دغدغه‌داران بهبود شرایط زیست کارتن خوابان و بیماران مبتلا به اعتیاد، سه شنبه شب هر هفته تعداد محدودی غذای مجانی بین آنها توزیع می کردند.
این «آیین مهرورزی» اکنون یازده سال است که بی وقفه ادامه یافته و هدف آن جلب اعتماد بیماران و آسیب دیدگان اجتماعی برای پیوستن به برنامه‌های بهبودی است.
«آیین مهرورزی» سه شنبه شبها از سال ۱۳۸۸ تبدیل به “جمعیت طلوع بی‌نشان‌ها” شده که هدف خود را اشاعه مهرورزی و تغییر نگاه جامعه نسبت به اعتیاد و کارتن‌خوابی قرار داده تا از این طریق افراد بیشتری را جذب چرخه بهبودی نماید.
توزیع غذا در بین معتادان و کارتن خوابها زمینه را برای ارتباط مؤثرتر با آنها فراهم می‌کند. این سازمان از این طریق و با تلاش پیگیر خود تعداد قابل ملاحظه داوطلبان “پاکی” و “بهبودی” را هر هفته به برنامه‌های بهبودی جمعیت جذب و تلاش زیادی برای حمایت تخصصی از آنها انجام می‌دهد. این حمایتها همه مراحل چرخه بهبودی یعنی جذب، درمان، سرپناه، آموزش، اشتغال، بازگشت به خانواده و بازگشت به بدنه جامعه را پوشش می‌دهد.
جذب
پروسه جذب همانگونه که گفته شد از طریق جلب اعتماد معتادان در جریان توزیع غذای سه شنبه شبها انجام می‌شود.
پروسه جذب همانگونه که گفته شد از طریق جلب اعتماد معتادان در جریان توزیع غذای سه شنبه شبها انجام می‌شود.
درمان
پس از جذب مرحله درمان آغاز می شود که شامل سم‌زدایی (دوره ۲۱ روزه) و ترک نیاز روانی به مواد مخدر می‌شود. در این دوره خدمات مشاوره توسط مشاورین مرکز، کلاس‌های روان‌شناسی و درمانی بیماری اعتیاد برای رهپویان انجام می‌گیرد.
سرپناه
یکی از دغدغه‌های مبتلایان به اعتیاد، پس از ترک، بی سرپناهی است و اینکه به محض ورود آنها به فضای قبلی، معمولا همه چیز به حالت قبل بازخواهد گشت و به احتمال قریب به یقین، مصرف مواد، دوباره آغاز خواهد شد.
در طلوع پس از پایان دوره سم زدایی، رهپویان به مدت ۶ ماه جهت تکمیل دوره درمان (آزادی روانی از مواد مخدر، درمان روحی و تنانی) در محیط مجهز به امکانات مناسب، مرکزی به نام سرای امید نگهداری می‌شوند از جمله خدمات دیگری که در مدت حضور رهپویان در سرای امید انجام می‌گیرد، تهیه اوراق هویتی از جمله شناسنامه، کارت ملی و انجام کلیه معاینات، آزمایشات کلینیکی و پاراکلینیکی، انجام درمان‌های دندانپزشکی به صورت دوره‌ای و … می‌باشد.
آموزش
از آنجایی که یکی از مهمترین عوامل روی آوردن افراد به اعتیاد، نداشتن مهارت‌های صحیح و کافی برای مواجهه با مسائل مختلف زندگی است، آموزش یکی از مهمترین ارکان فعالیت در طلوع است. آموزش در طلوع را می‌توان به دو گروه عمده طبقه بندی کرد. آموزش مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی برای داشتن زندگی صحیح‌تر و آموزش مهارت‌های شغلی برای توانمندسازی مددجویان در جهت کسب درآمد و داشتن زندگی طبیعی.
در طی مدت زمان حضور در سرای امید طلوع، رهپویان با فراگیری مهارت های فنی و حرفه ای، ارتباطی، تحصیلی، و شیوه های داشتن یک زندگی پایدار و آرام، سعی می کنند در راه بهبود وضعیت زندگیشان، گامی مهم و اساسی بردارند .
اشتغال
در یک انسان بالغ، یکی از مهمترین ارکان یک زندگی طبیعی داشتن شغل و کسب درآمد است. از سوی دیگر حضور بهبود یافتگان از اعتیاد، بلافاصله پس از بهبودی در فضای کسب و کار، به دلایل مختلف دارای دشواری‌های زیادی است. به همین جهت «طلوع» پس از درمان و آموزش و توانمندسازی مددجویان، سعی در ایجاد شغل‌های مناسب و متناسب با شرایط این افراد دارد
وصل به خانواده
شاید بتوان گفت هدف نهایی «طلوع» وصل شدن رهپویان به خانواده های خویش و کانون بخشی به نهاد خانواده است. چرا که حمایت کانونی در فضای خانواده، می‌تواند یکی از مهمترین عوامل ایستادگی و تعهد به پاک ماندن است. در مدت اقامت رهپویان، با توجه به آسیب‌پذیری بالای خانواده‌های آنها، «طلوع» با ارائه خدمات حمایتی در زمینه‌های تحصیل فرزندان، ارائه بسته‌های غذایی، ارائه لوازم التحریر و … به آنها با رویکردی پیشگیرانه، از قرار گرفتن همسر و فرزندان و سایر اعضای خانواده رهپویان در فضای آسیب جلوگیری کند.
وصل به اجتماع
پس از طی فرآیندهای درمانی و تحت نظارت و حمایت مددکاران و روانشناسان طلوع، رهپویان آمادگی و مهارت لازم جهت قرار گرفتن در جایگاه‌های اجتماعی را کسب می‌کنند و در نهایت به زندگی طبیعی خود در جامعه باز خواهد گشت.
گامهای نو و امیدوار کننده
تلاش جمعیت طلوع برای راه اندازی کسب و کارهای کوچک از جمله مزیتهای این تشکل است. این اقدام سبب شده است تا برخی از معتادان تازه بهبود یافته بتوانند در محیطی سالم و در کنار کسانی که چونان خود آنها از این بیماری رهایی یافته اند مشغول کار شوند. که در این راستا می‌توان به کارگاه‌های مختلف اشتغال «طلوع» برای مردان و زنان اشاره کرد که دراین کارگاه‌ها، هم‌زمان با کسب درآمد، بهبودیافتگان با مهارت‌های تکمیلی و تخصصی در شغلشان آشنا می‌شوند و برای جذب در بازار کار آماده می‌شوند.
کــارگــاه مــونــتـــاژ
این کارگاه در فضای سرای امید و شهریورماه ۱۳۹۲ آغاز به فعالیت کرد. در این مکان ۱۳ نفر از بهبودیافتگان مشغول به کار هستند و فعالیت‌های مونتاژ‌کاری کارد و چنگال و بسته‌بندی آن را انجام می‌دهند. میانگین تولید محصولات در این کارگاه به صورت ماهانه، ۷۰ کارتن ۴۸ بسته‌ای است که مجموعا شامل ۳۳۶۰ بسته می‌شود.
کـــارگــاه بسـتــه بـنـدی
کارگاه بسته‌بندی از شهریور ۱۳۹۲ آغاز به کار کرده است و ۱۲نفر از بهبودیافتگان سرای امید طلوع در این کارگاه مشغول فعالیت هستند.
آشپــزخــانه صنـعـتـی
این واحد در سال ۱۳۹۱ با هدف اشتغال زایی آغاز به فعالیت کرده است و در حال حاضر ۷ نفر در واحد آشپزخانه صنعتی طلوع مشغول به کار هستند. این آشپزخانه هر روز به پخت و فروش غذا مشغول است. افراد بهبود یافته با توجه به سابقه کار در اشپزخانه و یا بر حسب علاقه مشغول به کار در این واحد هستند.
کـــارگـــاه نـــجــــاری
کارگاه نجاری با ۶ نفر از افراد بهبودیافته شروع به کار کرد و با استفاده از ضایعات چوب و کنده طبیعی درختان به تولید محصولات چوبی پرداختند. این ۶ نفر بر حسب علاقه و پس از دیدن آموزش‌های لازم وارد کارگاه نجاری شده‌اند.
با توجه به نیروی کار رو به افزایش در نتیجه ی بهبود بی خانمان ها، جمعیت نیازمند گسترش فضای کار است. از طرف دیگر تولیدات چوبی کارگاه نجاری با استقبال خوبی روبرو شده‌است. نظر به این بازخورد موفق، مؤسسه بر آن است که در حد امکان، این فضاها را افزایش دهد و این افزایش نیازمند جا و فضای مناسب تر و همچنین ابزار کار پیشرفته تر است، که موسسه درصدد افزایش تجهیزات در این زمینه می‌باشد.
کـارگـاه خـیاطی هفـت تیر
کارگاه خیاطی هفت تیر از ابتدای سال ۱۳۹۳ با هدف ایجاد اشتغال برای رهپویان «طلوع» تاسیس شد که در حال حاضر این کارگاه برای حدود ۱۵ نفر از مددجویان و بهبودیافتگان از اعتیاد ایجاد اشتغال کرده است.
کــارگـاه قـالـی‌بــافـی
کارگاه قالی‌بافی بانوان بهبودیافته طلوع از ۱۵ تیرماه ۱۳۹۳ شروع به فعالیت کرد که در این کارگاه، هم زمان با فضای اشتغال بانوان بهبود یافته، آموزش‌های تخصصی قالی بافی نیز ارائه می‌شود. این کارگاه به صورت دوره‌های ۱۰ جلسه‌ای برگزار خواهد شد. طی این دوره هنرجویان برای شرکت در آزمون فنی حرفه‌ای و دریافت مدرک آن تحت آموزش قرار می‌گیرند.
نـــانــــوایــــــی
نانوایی طلوع در آبان ماه ۱۳۹۲ آغاز به فعالیت کرد. ۲ نفر از بهبودیافتگان در نانوایی ایجاد شده در سرای امید طلوع مشغول به کارشده و روزانه ۵۰۰ الی ۸۰۰ عدد نان تنوری جهت مصرف سرای امید طلوع پخت می‌کنند. همچنین نان‌ها در جشن‌های برگزار شده در راستای حمایت از کارتن‌خواب‌ها به فروش می‌رسد.
گـــذر طــلـــوع
این بازارچه از اوایل خردادماه ۹۳ راه‌اندازی شده است و۳۰ نفر به صورت مستقیم تحت عنوان غرفه‌دار و فروشنده و بالغ بر ۷۰ نفر به صورت غیر‌مستقیم در این فضا مشغول به کار هستند. اغلب افراد شاغل در این گذر، متشکل از رهپویان طلوع، زنان بدسرپرست و بی‌سرپرست و افراد آسیب دیده اجتماعی می‌باشند. همچنین فاز دوم گذر طلوع نیز در دست اجرا است. در فاز دوم توسعه «گذر طلوع» با گسترش فضای اشتغال، تعداد افراد بیشتری در این بازارچه مشغول به کار خواهند شد.
طلوع بی نام و نشان ها نیز یکی از حلقه های مبارزه بی پایان مردم ایران با بحران هایی است که چهره جامعه را عبوس کرده اند. جمعی با اعتقاد راسخ به اینکه وجود میلیون ها معتاد و کارتن خواب زیبنده نام ایران نیست خیابان های ایران را شب ها هنگامی که بسیاری در خواب هستند قدم می زنند تا به یاری فراموش شدگانی بشتابند که گرفتار طاعون اعتیاد و بی خانمانی شده اند. طلوع بی نام و نشان ها حرکتی در نفی “نق زدن” های تکراری ، اقدامی علیه انفعال و برافراشتن پرچم امید در اوج بحران هاست. جایی که “بی نام و نشان ها” تیماردار برادران و خواهران خود می شوند که گرفتار اعتیاد شده اند.
ملی مذهبی ها
ملی مذهبی ها
