جان را به زبان بیار
بین چهه چهه چیست ؟
در باغ ِ درون برو
ببین کوچه کجاست .
این دست ِ شقاوت است
در پرده ِ جان
محصول ِ زیاده خواهی
دولت هاست .
باید بدویم ، ره بپوییم
بیا
دنیا همه دست ِ عده ای
نا پیداست .
در خالی لامکان ، دویدن کافی است
در سطح بیا ، بشین
خیالات نباف
آیینه ِ شهر ، می شناسد همه را
داند که زبان ِ خشم
در گوژ ، چراست .
این اوست که مهره را به هرجا چیده
بر خیل ِ روان شکسته
جان بخشیده
در باورشان نشانده
این راه ِ خداست .
از دست که نالید به اوراق ِ زمان
در مشت ِ که گویید
که تیر است و کمان
در سینه ِ بی گناه ِ این غرقه به خون
چون نیک نظر کنید
پر های ِ شماست .
داریوش لعل ریاحی
۲۴ آبان ۱۳۹۴
Dlr1266@hotmail.com
