شاه حسینی پوینده ثابت قدم
راه مصدق!
حسین شاه حسینی اکنون عصا بر دست٬ در همه مراسمهای ملی و ملی – مذهبی در ردیف نخست میایستد. او متولد ۱۳۰۶ است. همسالان او ترجیح میدهند در گوشه ای بنشینند و به آرامی دوران بازنشستگی را سپری کنند. اما شاه حسینی با قامتی اگرچه اندکی خمیده٬ اما همچنان استوار٬ بدون تردید یکی از ستونهای جریان ملی و ملی – مذهبی ایران است.
جوانمردی که بیش از شش دهه پای ثابت مبارزات مردم ایران بوده و همچنان هست. از قیام سی تیر ۱۳۳۱ گرفته تا نهضت مقاومت ملی٬ و مبارزات دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی و از گوشه نشینی و نپذیرفتن استبداد مذهبی در دهه شصت گرفته تا تشییع پیکر فروهرها تا همین سالها تا همین امروز تا تشییع پیکر رفیق قدیمیش عزت و بر دوش گرفتن تابوت دختر و پسر شهیدش٬ هاله و هدی٬
شاه حسینی بدون تردید نماد مجسم و زنده بیش از نیم قرن مبارزه و درد و رنج است. رنجی که همچنان بر شانههای استوار او سنگینی میکند.
اگر میخواهی افسوس شکست جنبش ملی شدن صنت نفت و ناکامی مصدق را بخوری سراغ شاه حسینی برو. هر جا که نام شاه حسینی به میان میآید؛ ناخوداگاه تصویر مصدق٬ در ذهن تداعی میشود. مردی که افزون بر شصت سال پیش٬ همه را به تلاش برای سربلندی ایران فراخواند و از همه چیزش برای ایران گذشت؛ تداعی نام مصدق و شاه حسینی نشانه این است که شاه حسینی جانانه عهدش به راه مصدق را پاس داشته و شصت سال نام مصدق و راه مصدق را زنده نگه داشته است. چرا که برای او اگرچه مصدق کامیاب نشد؛ اما مکتب او همچنان گشوده است. پاسداری از منافع ملی در پرتو آزادی و دموکراسی راهی است که مصدق آغاز کرد؛ اما همچنان برای رسیدن به سرمنزل مقصود رهرو میطلبد. رهروانی از جنس حسین شاه حسینی استوار و ثابت قدم.
زنده یاد هدی صابر خیلی بر منش پهلوانی انگشت میگذاشت. و آن را یکی از گمشدگان دوران میدانست. تلاش زیادی هم مبذول تبیین و احیاء منش پهلوانی کرد. یکی از کسانی که هدی بسیار دوستش میداشت آقای شاه حسینی بود. بسیاری از کسانی که شاهحسینی را میشناسند؛ وقتی سخن از منش پهلوانی به میان میآمد ناخودآگاه یاد او میافتند. زیرا نه تنها قد رشید و اندام درشت و پهلوانانه او بلکه منش و رفتار پهلوانی او است که همه را تحت تأثیر خود قرار میدهد. مردی که صمیمانه هر جا که لازم است حاضر میشود. از برگزاری مراسمها و سخنرانی گرفته تا دویدن دم در دادگاه برای وثیقه گذاشتن و آزاد کردن زندانیان سیاسی٬ شاه حسینی هیچ جا چیزی کم نمیگذارد. در زمانه ای که برخی از فعالان سیاسی و اجتماعی بیش از همه به فکر جایگاه و نام و رعایت شأن و شئون خود هستند. شاه حسینی بدون ذرهای از جاه طلبیهای رایج٬ شانه زیر بار دوران داده و چندین برابر بیشتر از سهم خود ادا کرده است. هدی خود جانش را بر سر منش پهلوانی گذاشت. اما شاه حسینی همچنان این چراغ را روشن نگاه داشته است.
حسین شاه حسینی در عرصه سیاست ایران٬ چه در قامت یکی از اعضاء برجسته جبهه ملی و چه در جایگاه یکی از اعضاء شورای فعالان ملی – مذهبی و یار غار مهندس سحابی فردی تأثیرگذار است. او در عرصه سیاست فردی رادیکال بوده و به دنبال تغییراتی بنیادین است. و اصول و پرنسیبهایی دارد که به سادگی حاضر به عدول از آنها نیست. به همین دلیل٬ هم با استبداد رژیم گذشته در افتاد و هم کوتاه زمانی پس از انقلاب٬ که دوباره در به همان پاشنه سابق بازگشت و استبداد این بار خود را در ظاهر دین بازسازی کرد؛ شاه حسینی در کنار مخالفین و منتقدین قرار گرفت. اما او در کنار این اصول و پرنسیبها٬اهل تعامل و گفتگو با سایرین است. و مورد احترام همه نیروهای سیاسی. علاوه بر این شاه حسینی جزء معدود افرادی است که درک درست و عمیقی از سیاست دارد. او میداند که سیاست تنها سخنرانیهای تند و تیز نیست. سیاست به تشکیلات سیاسی و به پشتیبانی مالی و به برد اجتماعی نیز نیاز دارد. و بیش از اینکه به دنبال قرار گرفتن در جایگاه سخنران و رهبر باشد به این بخشهای سیاست کمتر جذاب سیاست توجه دارد. عزیزی گاهی به شوخی میگفت؛ ثروت چون جان نیست که بتوان به سادگی از آن گذشت. در پس این شوخی حرف جدی نهفته بود. بسیاری از ما و حتی کسانی که از تمکن و ثروت مالی زیادی برخورداریم؛ کمتر حاضر به پرداخت هزینه برای عقاید خود هستیم. بسیاری در بیان سخنان سیاسی رادیکال و بدون پشتوانه٬ از یکدیگر سبقت میگیرند؛ اما زمانی که نوبت به پرداخت هزینه برای عقاید سیاسی یا اجتماعی میرسد کمتر مردی در میدان باقی میماند. اما شاه حسینی از جمله افرادی است که حاضر است برای عقاید خود هزینه کند.
تجلیل از شاه حسینی در واقع پاسداشت استواری او بر سر عهد و پیمان شصت ساله او است. پاسداشت مصدق و راه او است. و پاسداشت “ میراث پهلوانی” است که هدی به ما آموخت و پاسداشت تلاش عمیق و بی وقفه او برای گذار دموکراتیک و پاسداشت شجاعت و پایمردی مثال زدنی او در فعالیت سیاسی است.
مهدی امینیزاده
منبع: ملی-مذهبی