حالا همه دنیا به فوتبال ایران احترام می‌گذارند
سرمربی ناراحت است. ناراحت از داور
سرمربی ناراحت است. ناراحت از داور. او مردم ایران را خوشحال کرده اما نیامده بود اینجا که همه به او برای نمایش قابل تحسین برابر آرژانتین افتخار کنند. او آمده بود تا شگفتی بسازد و حالا دلخور است از اینکه داور جشنش را خراب کرده. ساعت ها فیلم دیدن و ساعت ها تمرین پشت درهای بسته از بچه های او قهرمانانی ساخت که توانستند تاریخی بازی کنند.
حالا دیگر کسی نیست که بگوید تیم کروش زیبا بازی نمی کند یا شانسی پیش رفته. حالا بعد از حذف تیم هایی چون انگلیس و اسپانیا ، استرالیا و کم شدن شانس ژاپن ، تیم کارلوس شانسی بالا دارد برای صعود . آنها باید بازی آخر با بوسنی را ببرند و سرمربی از آن موفقیت می گوید. او با دوست خبرنگارش از فورفور تو ایستاد و از روزهای سخت گفت. از بازی سخت برابر آرژانتین و از داور:« او متاسفانه همه چیز را خراب کرد. باورم نمی شود که از آن صحنه ندید چه اتفاقی افتاده است. من اینجا نیامدم که یک بازنده سرافراز باشم. من اینجا آمدم که بجنگم برای بردن . برای همین اگر ما مسی نداریم و او می تواند در یک لحظه همه چیز را عوض کند ، من به همه اتفاقات بازی نیاز دارم و داور.
من رضایت دارم از عملکرد بازیکنانم. ما اینجاییم که برنده باشیم . استحقاق ما بیشتر از این بود. مسی ضربه ای زد که فقط یک نابغه می زند اما داور بود که وظایفش را انجام نداد. حق ما بیشتر از اینی بود که سهم مان شد.» او باورش نمی شود. اگر بازی برای ایران با آن پنالتی مسیر دیگری پیدا می کرد آرژانتینی ها عصبی تر می شدند.
عصبیت آنها یعنی بازی احساسی تر. بازی احساسی تر یعنی موقعیت های بیشتر و همه این خوبی ها را یک جا داور با تصمیمش عوض کرد.
اگرچه مردم ایران به پاسداشت یک بازی زیبا به خیابان ها ریختند و جشن بازی غیورانه جلوی آرژانتین را گرفتند اما سرمربی راضی نبود. برای او باخت یعنی باخت پس باید ناراحت باشد.
به بازیکنانش خسته نباشید می گوید اما بازی وقتی نتیجه داده که امتیازش در جیبش باشد. او حالا به بازی با بوسنی فکر می کند. جایی که دو دشمن علیه او می جنگند ؛ خستگی و استرس نبرد برای صعود:
«بایدبرنامه ریزی کنیم. باید استراحت کنیم و باز مسئولانه بازی کنیم. این اتفاق اگر بیفتد.»
این حرف ها را او بارها در گوشه گوشه سالن کنفرانس درباره اش برای خبرنگاران سخن گفت. او تاکید کرد مهم این است که تیم ملی هنوز شانس صعود دارد.
اما پاسخ او به یک سئوال معروف بعد از بازی دوم. جایی که ما هنوز شانس ماندن در بازی ها را داریم. آیا هنوز هم دنیا فکر می کند گروه ایران ۳ تیم دارد و ایران آمده که زنگ تفریح باشد؟ او این بار پاسخ می دهد:
«حقیقت این است که دنیا درباره ما این طور فکر می کرد اما حالا دیگر شرایط عوض شده و آنها بازی ما را دیده اند. الان آنها به فوتبال ما احترام می گذارند چون ما وظیفه داشتیم که اینجا بیاییم و عقیده آنها را عوض کنیم و فکر می کنم این کار را کردیم.»
او حالا به همه آنچه می خواسته رسیده و شاید تنها نیاز به یک برد دارد برای یک جشن قهرمانی بزرگ.
خبرآنلاین
