بنیاد برومند نهادی است "غیر انتفاعی و غیر دولتی" که برای پیشبرد حقوق بشر و دموکراسی در ایران پایه‌گذاری شده است. این بنیاد نزدیک به دو دهه است که نقض حقوق بشر در ایران از جمله اعدام، قتل و آدم‌ربایی‌های منتسب به حکومت ایران را مستند کرده است.
در گزارش اخیر این بنیاد آمده است: "از انقلاب ۱۳۵۷ به بعد، عوامل جمهوری اسلامی صدها حمله علیه پناهندگان در کشورهای مختلف به عمل آورده و چون در اغلب مواقع از هر گونه مجازاتی مصون بوده‌اند، این حملات را دائماً تکرار کرده‌اند."
طرح اتهام علیه چند ایرانی از جمله یک 'مامور اطلاعاتی' به ظن توطئه برای ربودن مسیح علی‌نژاد
روح‌الله زم اعدام شد
شاید در بین تمام کسانی که بنیاد برومند نام می‌برد روح‌الله زم تنها کسی باشد که پیش از کشته‌شدن نوعی دادگاه برایش برگزار شده است
بنیاد برومند کشورهای زیر را مهمترین مراکز عملیات نیروهای وابسته به جمهوری اسلامی دانسته است:
"کردستان عراق (۳۸۰ مورد)، بقیه خاک عراق (۳۰) ، پاکستان (۳۰)، ترکیه (۲۸)، فرانسه (۱۳)، افغانستان (دستکم ۹ مورد) و آلمان" و در مجموع حداقل در بیست کشور دنیا.
علاوه بر این، "تعداد قتل‌ها با بیش از ۳۹۷ فقره (۳۲۹ نفر در کردستان عراق) در دهه ۱۹۹۰ میلادی یا ۱۳۷۰ خورشیدی به اوج خود رسید و سپس در دهه ۲۰۰۰ با ۲۰ قتل شناسایی شده، رو به کاهش گذاشت اما هیچ وقت متوقف نشد."
این گزارش می‌گوید حکم دادگاه میکونوس در سال ۱۳۷۶ سبب کاهش اینگونه عملیات در کشورهای دیگر شد.
ایران همواره رسما این موارد را تکذیب کرده یا واکنش نشان نداده است اما برای مثال علی وکیلی‌راد، محکوم به قتل شاپور بختیار، نخست‌وزیر سابق ایران وقتی در سال ۱۳۹۸ آزاد شد و به ایران بازگشت، با استقبال مواجه شد.
در آخرین مورد دو هفته پیش دادگستری آمریکا برای چهار ایرانی به اتهام "تلاش برای ربودن مسیح علی‌نژاد" روزنامه‌نگار و فعال سیاسی و چند فعال دیگر که خارج از ایران هستند و نامشان فاش نشده، کیفرخواست صادر کرد.
گزارش بنیاد برومند از موارد زیر هم به عنوان آخرین حملات موفق نام برده است:
محمدرضا کلاهی صمدی (علی معتمد) ۲۴ آذر ماه ۱۳۹۴ و احمد مولا نیسی (۱۷ آبان ماه ۱۳۹۶) در هلند، ابراهیم صفی‌زاده در افغانستان (۱ خرداد ماه ۱۳۹۸)، مسعود مولوی وردنجانی در ترکیه (۲۳ آبان ۱۳۹۸) و ربودن روزنامه‌نگار مخالف حکومت، روح‌الله زم در عراق (مهر ماه ۱۳۹۸) و اعدام او در ایران (۲۳ آذر ۱۳۹۹).
گزارش با انتقاد از کشورهایی که این حملات در آنها انجام شده آنها را متهم کرده "در اکثر موارد" در محافظت از این ایرانیان "کوتاهی کردند و آنها را از دستیابی به عدالت و حقیقت محروم نمودند."
به گفته بنیاد برومند، در این کشورها در مواردی که فرد یا افرادی در رابطه با این حملات دستگیر یا بازداشت شدند، "برای اینکه انگشت اتهام را به سوی دولت ایران نشانه نگیرند، به افراد مظنون اجازه داده‌اند از کشورشان خارج شوند."
این نهاد خواستار احقاق حقوق قربانیان، روشن شدن واقعیت و پرداختن غرامت به بازماندگان از طرف کشورهایی بوده که به جای "اجرای حقوق بین‌الملل" در حق معترضان و ناراضیان ایرانی، به "امنیت ملی" و "منافع تجاری" اولویت داده‌اند.
بنیاد برومند هشدار داده "خشونت برون‌مرزی ایران بدون پاسخ قاطع و هماهنگ جامعه جهانی متوقف نخواهد شد."
بی بی سی فارسی
