جشن تولد سه سالگی نیما، فرزند نسرین ستوده در نبود مادر
اما، مگر این نیست که ما همه از یک تباریم؟ مگر ما همگی در عهدی ناگفته، پیمان نبسته ایم تا همواره همراه هم باشیم؟ مگر همواره این نسرین نبود، که با آن لحن آرام و شیوه شمرده سخن گفتنش آرامش بخش خانواده های ما بود، آن گاه که آنان مضطرب از بازداشت ما بودند؟
به مناسبت سالروز تولد نیما، فرزند سه ساله نسرین ستوده، جمعی از فعالان کمپین یک میلیون امضاء دیداری با خانواده وی داشتند:این بار ما بر آن شدیم تا انیس تنهایی کودکان نسرین باشیم، و حق دوستی را، گرچه اندک ادا کنیم، و گردهم آمدیم تا جشن کوچکی برای سه سالگی نیما بگیریم. با اشک هایی که پنهانشان می کردیم و خنده هایی که شادمانه سر می دادیم. گرد هم آمدیم تا مهراوه 12 ساله را که مهربانی و متانتش نشان از نسرین دارد، و این روزها می کوشد تا جای خالی مادر را برای برادر کوجک خود پر کند، تسلی بخشیم. گرد هم آمدیم تا به همسر فداکار نسرین بگوییم که تا چه حد خود را وامدار نسرین می دانیم، در دفاع بی دریغش از هر چه انسانی است.