بعد از قذافي

تصويري كه از زنان ليبي منتشر شده با تصاويري كه مثلا از زنان عربستان و حتي مصر منتشر شده تفاوتي بسيار دارد. شبي كه طرابلس سقوط كرد و ليبيايي‌ها وسط ميدان خضرا به رقص و پايكوبي پرداختند، زنان كناره نگرفتند، همراه مردان مي‌خنديدند و شاد بودند. اتفاقي كه كمتر در ميدان التحرير قاهره ديده شد. آنها كه فيلم «زمان قاهره» را ديده‌اند بيشتر با اوضاع زنان مصري آشنا هستند. زنان ليبيايي نسبت به همتايان خود در عربستان يا در مصر و تونس زناني فرهيخته‌تر هستند. دانشگاه ديده‌اند، آگاهي دارند و آموزش ديده‌اند. قذافي با همه ديوانگي‌اش از فراهم كردن زمينه تحصيل و آگاهي شهروندان كشورش خيلي كم نگذاشته است. عكس يك روزنامه عرب‌نيوز زنان ليبيايي را در خيابان‌هاي طرابلس نشان مي‌دهد. آنها از اينكه در نشست پاريس «ليبي جديد» به رسميت شناخته شده خوشحال هستند.