خانم مرجان
کی صدا کرد منو
کی با آواز خوش عشق ، صدا کرد منو ، کی صدا کرد
مثل شبنم با تن گل ، آشنا کرد منو ، آشنا کرد
کی از اون پنجره ی بسته جدا کرد منو
کی از اون زندون صد ساله رها کرد منو
کی رها کرد ، کی رها کرد
کی صدا کرد ، کی صدا کرد
مثل شبنم با تن گل ، آشنا کرد منو ، آشنا کرد
کی از اون پنجره ی بسته جدا کرد منو
کی از اون زندون صد ساله رها کرد منو
کی رها کرد ، کی رها کرد
کی صدا کرد ، کی صدا کرد
کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد
کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد
کی با آواز خوش عشق ، صدا کرد منو ، کی صدا کرد
مثل شبنم با تن گل ، آشنا کرد منو ، آشنا کرد
کی از اون پنجره ی بسته جدا کرد منو
کی از اون زندون صد ساله رها کرد منو
کی رها کرد ، کی رها کرد
کی صدا کرد ، کی صدا کرد
کیه اون که مثل بارون با تن باغچه رفیقه
واسه تنهایی عاشق مثل شب ، گریه شفیقه
کیه اون که توی سینه اش ، نفس بهار رو داره
تو کلام مهربونش ، لطف قصه ها رو داره
کیه اون که می تونه طلوع آفتاب باشه
واسه انگشتر عشق ، نگین کمیاب باشه
کی رها کرد منو ، کی رها کرد
کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد
کی با آواز خوش عشق ، صدا کرد منو ، کی صدا کرد
مثل شبنم با تن گل ، آشنا کرد منو ، آشنا کرد
کی از اون پنجره ی بسته جدا کرد منو
کی از اون زندون صد ساله رها کرد منو
کی رها کرد ، کی رها کرد
کی صدا کرد ، کی صدا کرد
کیه اون که مثل بارون با تن باغچه رفیقه
واسه تنهایی عاشق مثل شب ، گریه شفیقه
کیه اون که توی سینه اش ، نفس بهار رو داره
تو کلام مهربونش ، لطف قصه ها رو داره
کیه اون که می تونه طلوع آفتاب باشه
واسه انگشتر عشق ، نگین کمیاب باشه
کی رها کرد منو ، کی رها کرد
کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد
کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد
کی رها کرد منو ، کی رها کرد
کی صدا کرد منو
کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد
کی با آواز خوش عشق ، صدا کرد منو ، کی صدا کرد
مثل شبنم با تن گل ، آشنا کرد منو ، آشنا کرد
کی از اون پنجره ی بسته جدا کرد منو
کی از اون زندون صد ساله رها کرد منو
کی رها کرد ، کی رها کرد
کی صدا کرد ، کی صدا کرد
کیه اون که مثل بارون با تن باغچه رفیقه
واسه تنهایی عاشق مثل شب ، گریه شفیقه
کیه اون که توی سینه اش ، نفس بهار رو داره
تو کلام مهربونش ، لطف قصه ها رو داره
کیه اون که می تونه طلوع آفتاب باشه
واسه انگشتر عشق ، نگین کمیاب باشه
کی رها کرد منو ، کی رها کرد
کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد
کی با آواز خوش عشق ، صدا کرد منو ، کی صدا کرد
مثل شبنم با تن گل ، آشنا کرد منو ، آشنا کرد
کی از اون پنجره ی بسته جدا کرد منو
کی از اون زندون صد ساله رها کرد منو
کی رها کرد ، کی رها کرد
کی صدا کرد ، کی صدا کرد
کیه اون که مثل بارون با تن باغچه رفیقه
واسه تنهایی عاشق مثل شب ، گریه شفیقه
کیه اون که توی سینه اش ، نفس بهار رو داره
تو کلام مهربونش ، لطف قصه ها رو داره
کیه اون که می تونه طلوع آفتاب باشه
واسه انگشتر عشق ، نگین کمیاب باشه
کی رها کرد منو ، کی رها کرد
کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد
کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد
کی رها کرد منو ، کی رها کرد
کی صدا کرد منو
