یادداشت شماره ۴۷۹ ـ هوشنگ طالع

 ۱۳۵ تن ناپدید ؟!

در خبرها آمده است که در حادثه‌ی جنایت‌کارانه‌ی « منا » افزون بر کشته ها و زخمی‌های زیاد ، ۱۳۵ تن از هم‌میهنان نیز ناپدید شده اند . از آن جا که آگاهی‌رسانی درست از سوی دستگاه‌های مسئول نمی‌شود ، شاید این رقم کم تر یا بیش‌تر باشد.

همان‌گونه که یک دانشمند ارزشمند کشور در حادثه‌ی جنایت‌کارانه‌ی فروافتادن جرثقیل سقفی بر روی مسجد الحرام  کشته شد ، شاید بسیاری از ناپدید شدگان در زندان‌های سعودی تحت شکنجه و بازجویی برای تخلیه‌ی اطلاعات قراردارند که البته در آن صورت ، آخرسر ، سربه نیست خواهند شد ؛ برخی به صورت کنیز و غلام فروخته خواهند شد و شاید
برخی زیر تاثیر موادمخدر و ... به گونه‌ی تروریست انتحاری مورد سواستفاده‌ی انسان نمایان سعودی قرار گیرند .

اما مساله این جاست که با وجود اخطار جدی و ددمنشانه‌ی انسان‌نمایان سعودی در قالب تجاوز به دو نوجوان از سوی پلیس در فرودگاه جده که معلوم شد بر پایه‌ی فتوای یک تن از مراجع سعودی بوده است ، چرا اجازه داده شد که این فاجعه گریبان‌گیر زائران ایرانی گردد ؟!

درست است که باید حکومت « عهد دایناسورها » در عربستان سعودی به محاکمه کشانده شود و سران کشوری و لشگری آنان مورد پی‌گرد قضایی قرارگیرند ؛ اما عاملان و آمران داخلی که بدون توجه به هشدار انسا‌نمایان سعودی و جو حاکم بر آن کشور در دشمنی با ملت بزرگ و مردم شریف ایران ، اقدام به اعزام بیش از۶۰ هزار تن به مراسم حج نمودند نیز باید مورد پی‌گرد قرار گیرند .

 نکته‌ی دیگر این که هرکجای جهان که چنین فاجعه‌ی بزرگی رخ دهد ، اگر مسئولان طراز اول در مسافرت باشند ، بدون درنگ به کشور باز می‌گردند ؛ اما ادامه‌ی سفر از سوی رییس جمهور و وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ، بسیار پرسش  ‌برانگیز ، تاسف بار و شگفت‌انگیز است ؟!

یک‌شنبه 5 مهر 1394 ـ هوشنگ طالع