به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



یکشنبه، آبان ۲۲، ۱۳۹۰

شرايط دشوار پناهجويان ايرانی پس از دو زلزله اخير در وان
پناهجويان ايرانی پس از زلزله سه‌شنبه در وان ترکيه هيچ وسيله‌ای برای ترک اين منطقه ندارند 
کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران به نقل از علی نظری، فعال دانشجويی و يکی از پناهجويانی که اکنون در شهر وان ترکيه به‌سر می‌برد از شرايط دشوار زندگی پناهجويان ايرانی پس از زلزله شامگاه سه‌شنبه ۱۷ آبان‌ماه در شهر وان ترکيه نوشته است.
پویا علاقبند، فعال حقوق بشر و مستندساز از ترکیه خبر می‌دهد که وضعیت پناهندگان در شهر زلزله‌زده «وان» خوب نیست و بسیاری از پناهندگان بی‌بضاعت از سرما و کمبود غذا رنج می‌برند. علاقبند می‌گوید که کمک‌های مقطعی به پناهجویان کافی نیست و باید به طور مستمر، از طریق گروه‌هایی که در خارج از ترکیه کمک جمع می‌کنند، از پناهندگان حمایت کرد. گروه بزرگی از پناهندگان در شهر وان، ایرانی هستند.

با خراب شدن دو هتل و تعدادی از بناهای مسکونی در شهر وان ترکیه بعد از زلزله اخیر، وضعت برای پناه‌جویان سخت‌تر شده است. ساکنین بومی وان، پناهجویان ایرانی، عراقی و افغانی در فضای سرد این شهر از کمبود منابع غذایی هم رنج می‌برند.

علاقبند می‌گوید: بهترین راه برای کمک به پناهجویان رساندن کمک به گروه‌هایی است که در شهرهای بزرگ اروپا و آمریکا کمک‌های مالی را جذب و به تعدادی از فعالان «امین» در وان می‌رسانند. به گفته علاقبند، این فعالان الان به پناهجویان پتو و مقدار کمی پول (در بسته‌های ۷۰ لیری) می‌رسانند.
سه‌شنبه ساعت ۲۱ و ۳۳ دقيقه زلزله پنج و شش دهم ريشتری شهر وان را لرزاند و دست‌کم جان هفت نفر را گرفت. در نتيجه اين زمين‌لرزه ۲۵ ساختمان از جمله دو هتل ويران و ۲۲ ساختمان خالی و بدون سکنه شدند.
کمتر از سه هفته پيش، در روز يکشنبه يکم آبان‌ماه جاری، زمين لرزه‌ ديگری به شدت هفت و دو دهم ريشتر در همين منطقه رخ داده بود که در نتيجه آن بيش از ۶۰۰ نفر جان خود را از دست دادند.

علی نظری پس از زلزله سه‌شنبه به کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران گفت: "برای خروج از شهر وان هيچ وسيله نقليه‌ای وجود ندارد، مانده‌ايم که چه کنيم."
وی افزود: "هيچ اتوبوسی نيست حتی بليت هواپيما هم گير نمی‌آيد. ما پناهنده‌ها هيچ‌کدام ماشين هم نداريم، همين‌طور با وسايل‌مان مانده‌ايم که چه کنيم."
به گفته اين فعال دانشجويی هنوز اجازه خروج پناهجويان به‌دست پليس شهر وان نرسيده است و پناهجويان ايرانی مجبور هستند تا دريافت اجازه‌نامه خروج صبر کنند.
علی نظری در ادامه سخنان خود به کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران گفت پس از زلزله نخست "بعد از آن‌که دولت احتمال زلزله بعدی را داد و خواست تا مردم شهر را دو هفته ترک کنند ما هم به جای ديگری رفتيم. تازه برگشته بوديم که دوباره زلزله آمد و حالا وسايل‌مان را جمع کرديم که دوباره برويم."
اين فعال دانشجويی می‌گويد هيچ نهادی، حتی سازمان ملل برای اسکان موقت به پناهنده‌ها کمک نمی‌کند؛ برگه خروج برای ترک شهر و رفتن نزد دوست يا يک عضو خانواده داده می‌شود اما بسياری از پناهجويان آشنايی در ترکيه ندارند و نمی‌دانند کجا بروند.
اين پناهجوی ايرانی همچنين اعلام کرد تا جايی که خبر دارد کسی از پناهجويان ايرانی در زلزله‌های اخير آسيبی نديده است.
شهر وان، با ۳۸۰ هزار نفر جمعيت، در نزديکی مرز ايران و در جنوب شرقی ترکيه، يکی از مراکز مهم اين کشور برای نگهداری پناهندگان و پناهجويان به‌شمار می‌رود. پناهندگان و پناهجويان ايرانی و افغانی بيشترين شمار اين طيف را تشکيل می‌دهند.
آمار دقيقی از شمار اين پناهندگان موجود نيست، اما سازمان ملل در گزارشی از ۵۰۰ تا هزار پناهجوی ايرانی و حدود چهار هزار پناه‌جوی افغانی خبر داده است.