خداحافظ «سيلويو پارتي»
جشن و پايكوبي در رم
كم نگذاشت. از فساد مالي گرفته تا رسواييهاي بيشمار اخلاقي، سياهه بلند دولتمداري او را نشان ميدهد. البته در لابهلاي اين رسواييها نيز ميتوان اثري از سمتهاي ديگري را نيز ديد كه برلوسكني به واسطه آنها توانسته بود هم بر شهرت و هم بر ثروت خود بيفزايد: رياست تيم فوتبال آ.ث ميلان و مديريت زنجيرهيي از رسانههاي تصويري و راديويي. همه اينها دست به دست هم داده بودند تا جمعيت كثيري در شهر رم و در برابر پارلمان ايتاليا و دفتر نخست وزيري جمع شوند و با شنيدن خبر استعفاي برلوسكني فرياد شادي سر دهند «جورجيو ناپوليتانو» رييسجمهور ايتاليا نيز ترديدي براي پذيرش استعفاي برلوسكني به خود راه نداد و بلافاصله پس از دريافت استعفا، اعلام كرد كه با آن موافقت كرده است.
پيشتر برلوسكني اعلام كرده بود با تصويب طرح رياضت اقتصادي در پارلمان ايتاليا از سمت خود استعفا خواهد داد. طرح رياضت اقتصادياي كه برلوسكني آن را به سفارش اتحاديه اروپا به پارلمان داده بود نخست از سوي سناي اين كشور به تصويب رسيد و بعد از آن نيز مهر تاييد مجلس سفلاي ايتاليا هم بر پاي آن نشست. با تصويب اين طرح توسط پارلمان ايتاليا، رييسجمهور اين كشور روز گذشته دو سند مهم را امضا كرد. ناپوليتانو ابتدا طرح رياضت اقتصادي را به امضا رساند تا اجرايي شدن آن آغاز شود و پس از آن نيز استعفاي برلوسكني را پذيرفت. براساس طرحي كه برلوسكني به پارلمان ارايه كرده است از سال 2024 سن بازنشستگي كارمندان افزايش مييابد. تاكنون بسياري از اتحاديههاي ايتاليايي مخالفت خود را با اين مقرره اعلام كردهاند. علاوه بر اينها مالياتها افزايش و قيمت كالاهاي اساسي نيز فزوني مييابد. از زمان گرفتاري اروپا به بحران دامنهدار اقتصادي اخير، ايتاليا دستخوش ناآراميهايي بوده كه مردم معترض آن را به راه انداخته بودند. ايتالياييها بشدت با تصويب طرح رياضت اقتصادي كه زندگي را به كام آنها تلختر ميكند معترض بودند. دولت در برابر، همان توجيهي را به كار ميگرفت كه اتحاديه اروپا آن را به روساي دولتها سفارش كرده بود: طرح رياضت اقتصادي ميتواند دولت را از استقراض خارجي نجات دهد. قرار است اين طرح در ايتاليا، 59 ميليارد و ??? ميليون يورو صرفهجويي اقتصادي در پي داشته باشد. اين صرفهجويي از طريق كاهش هزينههاي دولتي و نيز افزايش مالياتها انجام خواهد شد و به همين خاطر است كه اتحاديههاي مختلف ايتاليايي بارها اعلام كردهاند كه صرفه جويي دولت به قيمت فشار بيشتر بر مردم حاصل ميآيد. به اعتقاد آنها دولت به جاي آنكه مردم را زير فشار بگيرد بايد كمبودهاي مالي خود را از طريق همان موسسات مالياي حل كند كه پيشتر كمكهاي بسياري به آنها شده است.
با وجود همه اين اعتراضات سرانجام دولت و پارلمان ايتاليا با حمايتهاي اتحاديه اروپا موفق شدند طرح رياضت اقتصادي را به تصويب رسانند. به اين ترتيب اينبار برلوسكني به وعدهيي كه داده بود عمل كرد و استعفا داد. برلوسكني علاوه بر اينها اعلام كرده كه براي هميشه فعاليت سياسي را به كناري خواهد گذاشت. مخالفان او اما معتقدند كه برلوسكني به هر طريقي كه شده به عرصه سياست بازخواهد گشت. عدهيي از مردم ايتاليا نيز براي شادماني از استعفاي برلوسكني تا پاسي از شب به شادماني پرداختند. آنها پلاكاردهايي در دست داشتند كه روي آنها نوشته شده بود «خداحافظ سيلويو پارتي.» پلاكاردهاي معترضان به ميهمانيهاي برلوسكني كه به رسواييهاي اخلاقي او دامن زده بود اشاره دارد. به هرحال برلوسكني بعد از جورج پاپاندرئو نخست وزير سابق يونان دومين رييس دولتي است كه بحران اقتصادي او را سرنگون كرده است. به نظر ميرسد اين روند نشانگر آن است كه اين دولتها ميكوشند تا با سقوط خود بتوانند بخشي از نارضايتي مردم حاصل از بحران اقتصادي و همچنين تصويب طرح رياضت اقتصادي را به اين طريق تعديل كنند.
تلاش براي تشكيل دولت جديد
همزمان با استعفاي سيلويو برلوسكني تلاشها براي تشكيل دولت جديد آغاز شده است. پيشتر از «ماريو مونتي»، كميسر سابق ايتاليا در اتحاديه اروپا و از اقتصاددان سرشناس اين كشور به عنوان جانشين برلوسكني ياد ميشد. رويترز خبر داده است كه مذاكراتي نيز ميان او و رييسجمهور ايتاليا آغاز شده تا كرسي نخست وزيري به او سپرده شود. به گزارش كارشناسان ايتاليايي اگر مونتي عهدهدار نخست وزيري ايتاليا شود بايد مهمترين چالش سمت جديدش را اجراي طرح رياضت اقتصادي دانست. از يك سو اين طرح مخالفان بسياري دارد و از طرف ديگر اوضاع اقتصادي اين كشور نيز چندان مساعد نيست كه خيال دولتمردان را براي تفوق بر بحران راحت كند. احزاب چپ گرا نيز تلاش ميكنند تا از نبود برلوسكني بيشترين استفاده را برده و خود را براي پيروزي در انتخابات پارلماني و در اختيار گرفتن دولت آماده كنند.
برلوسكني؛ امپراتور رسانه
سيلويو برلوسكني نخست وزير نامدار سرزمين چكمه در 29 سپتامبر سال 1936 در خانوادهيي از طبقه متوسط در شهر ميلان به دنيا آمد. برلوسكني در سال 1974 ميلادي كانال تلويزيوني محلي «تله ميلانو» را بنيان گذاشت و چهار سال بعد، «كانال پنج» را به صورت سراسري در ايتاليا راهاندازي كرد. او در سال 1985 نخستين شبكه خصوصي رايگان فرانسه را با عنوان «شبكه پنج» تاسيس كرد و در سال 1990 حوزه نفوذ خود را از مرزهاي ايتاليا و فرانسه به اسپانيا نيز كشاند و «تله سينكو» يا همان «شبكه پنج» را در اين كشور اروپايي همسايه تاسيس كرد. او صاحب شركت رسانهيي «مدياست» نيز هست. شركت رسانهيي «مدياست» كه در سالهاي دهه 1970توسط سيلويو برلوسكني تاسيس شد، بطور مشترك و در رابطهيي تنگاتنگ با راديو و تلويزيون دولتي ايتاليا، برعرصه رسانهيي اين كشور احاطه كامل دارد. برلوسكني در مقام نخست وزير شخصا بسياري از مديران و مقامات ارشد راديو و تلويزيون دولتي را انتصاب ميكرد. ميزان درآمد اعلام شده شركت «مدياست» در سه ماهه اول سال 2011حدود يك ميليارد و570ميليون دلار و ميزان سود آن97ميليون دلار بوده است. او در سال 1976 «ايل ژورنال» را خريد و در ادامه اين راه به عنوان يك صاحب شركت رسانهيي در سال 1990 رياست گروه موندادوري را به دست آورد. اين گروه در آن زمان ناشر روزنامههاي معتبري همچون؛ لارپوبليكا و هفتهنامههاي ال اكسپرسو، اپوكا و پانوراما بود. روزنامه دست راستي «جورناله» نيز متعلق به خانواده برلوسكني است. علاوه بر همه اينها مديريت باشگاه آ. ث. ميلان نيز برعهده سيلويو برلوسكني است. برلوسكني تاكنون سه بار به عنوان نخستوزير ايتاليا انتخاب شده است. براي نخستينبار از آوريل 1994 تا ژانويه 1995، ژوئن 2001 تا مه 2006 و از مه2008 تاكنون بوده است. در سال 2009 ورونيكا لاريو، همسر دوم سيلويو برلوسكني، كه هنرپيشه سابق و مشهور تئاتر بوده، پس از گذشت 19 سال از آغاز زندگي مشترك و با وجود داشتن 3 فرزند از اين زندگي، درخواست جدايي و طلاق كرد. اتهامهاي وارده به وي خلافكاريهاي مالياتي در ارتباط با خريد حقوق تلويزيوني و سينمايي توسط شركت مديا عنوان شده بود. وي تاكنون با اتهامهاي بسياري از جمله رشوه، فساد جنسي و سوءاستفاده از قدرت مواجه بوده است و به گفته خود تاكنون مبلغي بيش از 350 ميليون دلار براي دفاع از خود خرج كرده است.
سيامك كريمي