الان مردم شاکی هستند که بنا بر اخبار منتشره، فرزندان و اطرافیان و شاید هم بعضی از مسئولان، تابعیت آمریکایی گرفته‌اند و گرین‌کارت و عشق‌وحال و لاس‌وگاس می‌کنند، تا تقی به توقی می‌خورد، جلوی دوربین تلویزیون و وسط مجلس و سر چهارراه مرگ بر آمریکا می‌گویند و پرچم آن بنده‌هاي خدا را آتش می‌زنند:
- به نظر ما هر مسئولی که توی مجلس و توی تلویزیون فریاد می‌زند پرچم آمریکا یا هر کشوری را آتش زد، پاسپورت خودش و فک و فامیلش را بگیریم و آتش بزنیم.
- درواقع ما از این دلاوران باید بخواهیم با صدای بلند جای مرگ به نیرنگ آمریکا، داد بزنند آمریکا آمریکا مرگ به گرین‌کارت تو!
- هر مسئولی که اهل واردات و صادرات و تابعیت آمریکایی و فلان بود، اما توی مجلس و جلوی دوربین داد زد مرگ بر آمریکا، سریع بگیریم و یک مرگ بر آمریکا به زبان خارجه، روی پیشانی یا لپش تاتو کنیم. این‌طوری تاتو، پته‌اش را می‌ریزد روی آب.
- آمریکا اما از نماینده‌های ما ناقلاتر است؛ ایران را که بمب هسته‌ای ندارد تحریم می‌کند، اما می‌رود با کره شمالی که بمب هسته‌ای دارد دوست می‌شود و سفارتش را هم می‌برد وسط فلسطين با بوق‌وکرنا افتتاح می‌کند. نتیجه؟ اخبار جهان و افکار عمومی جهان را معطوف به رام‌کردن اسب سرکشی مانند کره شمالی می‌کند و با این وضعیت دیگر برایش فرقی نمی‌کند که ایران تحریم بشود یا نه؟ چهارتا ایرانی گیر دارو باشند یا چهارتا هواپیمای مستعمل و فرسوده سقوط کند یا دانشجوها و شاغلان ایرانی در آمریکا و خانواده‌هاشان بین زمین و آسمان آمریکا ویلان بشوند. واقعا شما فکرش را بکن، این ماه کره شمالی که جهان را تهدید می‌کرد، می‌خواهد در حضور خبرنگاران بین‌المللی سایت آزمایش هسته‌ای‌اش را از بین ببرد و با آمریکا مذاکره کند، خب برای کی فرق می‌کند تحریم پدر صاب‌بچه ما ایرانی‌ها را درمی‌آورد؟
جمع‌بندی: سوفیا... عشق من... وسط همچین جهان شيرتوشيري که هیچ‌کس نیست به آدم بگوید خرت به چند من؟ تو چطوری توقع داری جای اینکه من خر مراد را سوار شوم و فلنگ را ببندم، خر شوم و عاشق تو بمانم؟ قربان تو؛ میدون دوم، خر تو.
