«طرح نام استان عربستان به جای استان خوزستان در کنفرانسی در لندن»
«تداوم دیکتاتوری رسانه‌ای و فحاشی علیرضا نوری‌زاده به روزنامهنگاران منتقد»
 |
| فریبا داوودی مهاچر |
«نوری‌زاده، نشست لندن و باز ماجرای روسری من»
در کنفرانس سالانه مرکز مطالعات ایران و اعراب که در لندن برگذار شد یکی از سخن‌ران‌ها استان خوزستان را عربستان نامید. هم‌چنین شایعاتی پیرامون این نشست است که بودجه آن را یکی از کشورهای عربی پرداخته است. قرار شده که توافقات حاصل در این نشست مطبوعاتی نشود. با توجه به این‌که افراد و گروه‌هایی از اپوزسیون از جمله جمهوری‌خواهان و مشروطه‌خواهان و روزنامهنگاران و فعالان دانش‌جویی و زنان شرکت داشتند. می‌بایست نسبت به منبع بودجه این نشست و مطالبی که درباره تمامیت ارضی ایران مطرح شده و دیگر مطالب مورد مناقشه برای افکار عمومی شفاف‌سازی نمایند.
آن‌چه مسلم است بسیاری از مردم و فعالان حقوق بشر به همان اندازه که برای تحقق حقوق بشر و دموکراسی و حقوق اقلیت‌ها در ایران تلاش می‌کنند به کشورهای چون عربستان سعودی که به دنبال تامین منافع خود از طریق اطلاق نام عربستان به استان خوزستان است اجازه نمی‌دهند که از نشیب و فراز دوران گذار به دموکراسی از آب گل‌آلود ماهی بگیرند. چنان‌چه فرد دیگری که به نام حقوق بشر در نشست حقوق بشر در سازمان ملل شرکت کرده بود با نشان دادن نقشه عربستان سعودی که بوشهر و مناطقی از استان خوزستان جز عربستان سعودی بوده صحبت کرده است. آن‌چه مسلم است طرح تجزیه ایران با عناوین مختلف مشکوک و برای انحراف اذهان مردم یعنی مبارزه با استبداد مطرح می‌شود و در نهایت و پس از مشخص شدن تکلیف جمهوری اسلامی، این ملت ایران است که نظام سیاسی در ایران و چگونگی اداره ان را چه به شکل متمرکز یا غیر‌متمرکز مشخص می‌کند. نظامی که حقوق آحاد ملت در آن رعایت شده و مردم گام به گام به دموکراسی نزدیک شوند.
«تداوم دیکتاتوری رسانه‌ای و فحاشی علیرضا نوری‌زاده به روزنامهنگاران منتقد»
امین موحدی: پس از توهین و تهدید منتقدین از سوی علیرضا نوری‌زاده در قبال طرح سوالاتی مبنی بر چگونگی ارتباط وی با علیرضا مدحی و چرایی تبدیل وی به چهره رسانه‌ای و اپوزیسیون از سوی ایشان، هم‌زمان با تداوم اعمال شک بر‌انگیز نوری‌زاده و افزایش تردید‌ها و سوالات، توهین به پرسش‌گران و تهدید آن‌ها نیز از سوی علیرضا نوری‌زاده افزایش یافته است .
پیش از این از سوی آقای نوری‌زاده افرادی چون آرش سیگارچی روزنامه‌نگار شاغل در صدای آمریکا به دلیل طرح پرسش در این زمینه از ایشان به خائن تشبیه و تهدید به اخراج از صدای آمریکا شده بود. هم‌چنین سایر منتقدین با القابی نظیر تیغ‌کش و حسود مورد حمله ایشان قرار گرفته بودند.
در تازه ترین این حملات در برنامه پنجره‌ای رو به خانه پدری به تاریخ پنج شنبه هفتم ژوئیه ۲۰۱۱ کسانی که در قبال منابع مالی کنفرانس پاریس و لندن و هم‌چنین شرکت تجزیه‌طلبانی نظیر عبدیان و عبداله مهتدی در کنفرانس لندن و چرایی «طرح جای‌گزینی نام استان عربستان به جای استان خوزستان» در کنفرانس لندن پرسش‌هایی را مطرح کرده‌اند مورد حمله قرار گرفته و پرسش‌گران به گردن شکسته و حسود و یالغوز آباد‌نشینان آمریکا تشبیه شده‌اند (دقیقه ۴.۳۵)
از جمله افرادی که به تازگی مورد حمله و فحاشی آقای نوری‌زاده قرار گرفته است، می‌توان از خانم فریبا داودی مهاجر نام برد. بعد از کنفرانس لندن خانم داودی سوالاتی در مورد منابع مالی تامین‌کننده این کنفرانس و دلیل طرح جای‌گزینی نام استان عربستان به جای استان خوزستان در این کنفرانس را مطرح کرده بود که همین پرسش‌ها سبب‌ساز توهین علیرضا نوری‌زاده به ایشان گردیده است. علیرضا نوری‌زاده در پاسخ خانم داودی و در برنامه پنجره‌ای رو به خانه پدری به تاریخ هفتم ژوئیه ۲۰۱۱ چنین می‌گوید: «شما کی هستید که از من منابع مالی می‌خواهید؟ شما وقتی آمدید آمریکا با روسری! منابع مالیتان کی بود؟ کی به شما آپارتمان داد که رو سری‌تان را بر داشتید؟(دقیقه ۸.۳۹).» نوری‌زاده در ادامه ادعا کرده که «هزینه این کنفرانس‌ها از طریق فروش نشریه تامین شده است و این هزینه‌ها بسیار کم‌تر از مبلغی است که به عنوان بورسیه در آمریکا به شما پرداخت شده است بنابراین وقتی حساب کتاب باز می‌کنید بدانید با کی طرف هستید. من بالاترین دست‌مزد را برای مصاحبه‌هایم می‌گیرم ونیازی به پول عربستان ندارم، بنابراین خود را نخود هر آش نکنید و در جاهایی‌که از حد و حدود شما بالاتر است دخالت نکنید این‌را به بانوی محترم (داودی مهاجر) می‌گویم و به بقیه که در این‌مورد اظهار‌نظر می‌کنند.»
نوری‌زاده در ادامه با اشاره ضمنی به امین موحدی بدون نام بردن از وی به دلیل آن‌چه که نمی‌خواهد آن شخص بزرگ شود، با اشاره به آوارگی برادرش به عنوان پناهنده در ترکیه گفت: «دلیل انتقاد این شخص از من، عدم شرکت داده شدن ایشان در برنامه آقای چالنگی می‌باشد که گویا این مسئله سبب شده ایشان دشمن خونی من شوند. نوری‌زاده بار دیگر مثل برادر حاتم طایی را در مورد امین موحدی به کار بردند که قبلن در مورد آرش سیگار چی به کار برده بودند و ادامه دادند: «که در نهایت ایشان برادر آن کسی است که در ترکیه است. البته آقای نوری‌زاده در تعریف برادر امین موحدی سنگ تمام گذشته و گفت: برادر وی که در ترکیه است بسیار آدم محترم و شریفی است و بیماری قند هم دارد و البته به من هم لطف دارند! (دقیقه ۱۳.۵)
لازم به توضیح است که بر اساس روایت آقای نوری‌زاده در برنامه‌های قبلی، گویا برادر حاتم طایی برای این‌که مانند برادرش مشهور شود به «چاه زم‌زم» ادرار کرده است. نوری‌زاده این مثل را قبلن نیز یک بار در مورد آرش سیگارچی به کار برده و هشدار داده بود که می‌تواند وی را از صدای آمریکا اخراج نماید. گویا آقای نوری‌زاده یکی از خدام و نگه‌بانان «چاه زم‌زم» هستند که به روزنامهنگاران تهمت ادرار در آن چاه را، زده و آن‌ها را از ادرار در آن منع می‌فرمایند.
لازم به توضیح مجدد است که ادعای آقای نوری‌زاده و داستان صدای آمریکا زاییده ذهن قوی و خلاق قصه پرداز ایشان می‌باشد. آقای نوری‌زاده بسیار علاقه‌مند می‌باشند که منتقدین را با چوب صدای آمریکا بنوازند و بر همین اساس است که صدای آمریکا باید روشن کند که سمت آقای نوری‌زاده در صدای آمریکا چه می‌باشد و آقای چالنگی نیز باید در مورد ادعای ایشان پاسخ فرمایند.
از طرف دیگر خانم داودی مهاجر نیز با ابراز تعجب از عصبانیت آقای نوری‌زاده نسبت به طرح سوال و توهین به خویش در مطلبی تحت عنوان «نوری‌زاده، نشست لندن و باز ماجرای روسری من» این‌چنین نوشته است: «علی رضا نوری‌زاده به جای پاسخ به دو سوال مطرح شده از سوی من در فیس‌بوک درباره نشست لندن، با عصبیت تمام که معلوم نیست از کجا ریشه می‌گیرد ازداستان برداشتن روسری من در مقابل پرداخت اجاره خانه من بوسیله دولت آمریکا وخلاصه کلی مسایل بامزه دیگر پرده بر می‌دارد.»
من هنوز سر در نمی‌آورم چرا در مقابل دو سوال که یکی درباره منبع مالی این نشست بوده و دیگری صحت طرح نام عربستان به جای خوزستان به وسیله یکی از شرکت‌کنندگان، ایشان این چنین کنترل خود را از دست داده است. آیا واقعن پاسخ‌گویی این‌قدر سخت است؟
با تمام این تفاسیر، سوالات مطرح شده از آقای علیرضا نوری‌زاده، غیر از فحاشی و توهین پاسخی به دنبال نداشته است، لذا به نظر می‌آید تا زمانی که ایشان در فضایی آرام و منطقی و بدور ازفحاشی و «دیکتاتوری رسانه‌ای» نسبت به پرسش‌گران، اقدام به پاسخ ننماید، این سوالات کما‌کان به قوت خودباقی خواهد بود و توهین و تهدید و فحاشی به روزنامهنگاران هرگز مانع تداوم طرح پرسش و انجام وظیفه از سوی روزنامهنگاران نخواهد شد.
کشف حجاب فریبا داوودی مهاجر جلوی دوربین
