من بیـدی نیستـم که بـا این بادهـا بلـرزم
پارسینه: یک کامنت چند خطی فیس بوک در هفته گذشته منتسب به نعیمه اشراقی چنان حاشیه ساز شد که هنوز هم در رسانه ها بحث آن داغ است. این نوه امام خمینیدر گفت و گو با حاشیه از پشت پرده این اتفاق گفته است:
*قبول دارید که با صحبت‌هایتان اردوگاه اصلاح‌طلبان را به‌هم ریخته‌اید؟
من بارها آن عبارات را تکذیب کرده‌ام. نمی‌دانم چرا رسانه‌ها وقتی یک خبری می‌شود و حرفی از کسی نقل می‌شود با سرعت تمام آن را منتشر می‌کنند و از هیچ تلاشی برای دیده‌شدنش فروگذاری نمی‌کنند اما وقتی آن فرد تکذیبیه می‌نویسد و دائما اعلام می‌کند که آن حرف را نزده، خودشان را به نشنیدن می‌زنند و بسیاری از آنها به روی خودشان نمی‌آورند که باید تکذیبیه را هم منتشر کنند. متاسفانه اخلاق رسانه‌ای در کشورمان اوضاع وخیمی دارد. جالب این است که با وجود تکذیب من و اعلام اینکه فردی با جعل هویت من آن حرف‌ها را منتشر کرده، هنوز هم عده‌ای به بحران به‌وجود آمده علیه بیت امام(ره) دامن می‌زنند، انگار که من از این حرف اعلام برائت کرده‌ام. در سنت رسول خدا(ص) آمده که اگر کسی به چیزی اذعان کرد، حرف خودش ملاک است نه دیگران.
* فکر نمی‌کنید صحبت‌ها و اعلام مواضع قبلی‌تان در شکل‌گیری این بحران بی‌تاثیر نبوده؟ یعنی بعضی مسائل روی هم جمع شده و درنهایت به این بهانه سر باز کرده است.
مگر من چه گفته‌ام؟ یعنی ما به‌عنوان یک شهروند حق نداریم حرف بزنیم؟ من نه حرف خلاف شرع زده‌ام، نه خلاف عرف و نه جمهوری اسلامی. ببینید اینها همه بهانه است. عده‌ای می‌خواهند ما را خراب کنند.
* این «عده» چه کسانی هستند؟
اگر بخواهم شفاف بگویم، دو گروه در امر تخریب چهره و دروغ‌پراکنی علیه بیت امام(ره) با هم متحد شده‌اند؛ عده‌ای از افراد تندرو که از اول هم مخالف «جمهوری اسلامی» بودند و می‌خواستند «حکومت اسلامی» راه بیندازند، همان‌هایی که امام(ره) اجازه ندادند به هدف‌شان برسند و گروه دوم ضدانقلاب خارج‌نشین. این دو گروه هر دو از خانه‌نشین‌شدن بیت امام(ره) سود می‌برند. خدا را شکر نزدیکان و اهل بیت امام(ره) هیچ‌وقت وارد بازی‌های سیاسی نشدند و پست‌های سیاسی دریافت نکردند اما این عده که سرگروه‌هایشان را برایتان مشخص کردم، همین مقدار دیده شدن را هم از خانواده امام(ره) تحمل نمی‌کنند. اینها نمی‌توانند ببینند که نزدیکان امام(ره) به مردم نزدیک بشوند و کوچک‌ترین محبوبیتی بین مردم به‌دست بیاورند. درواقع از مطرح‌شدن اعضای خانواده امام(ره) بیم دارند چون می‌خواهند همان تصویری را که مدنظر خودشان است از بیت امام(ره) نشان دهند.
* مساله این است که حرف‌های شما برای هیچ یک از جریانات موجود خوشایند نیست، نه اپوزیسیون خارجی واکنش خوبی نشان می‌دهد و نه اصولگرایان و اصلاح‌طلبان داخلی.
اولا که دوباره تکرار می‌کنم عبارتی که این مسائل جدید را به‌وجود آورده را بارها تکذیب کرده‌ام و اگر منظور شما از «حرف‌ها» همین عبارت است، دیگر نمی‌دانم چه بگویم. اما اگر منظورتان اظهارنظرهای قبلی است باید بگویم هنوز هم حرفم همان‌هاست، اگرچه حرف خاصی هم نبوده است. من هم مثل خیلی‌های دیگر اظهارنظرات شخصی‌ای دارم، روزمرگی‌هایی دارم که مثل همه، بخش‌هایی از آن را در شبکه‌های اجتماعی قرار می‌دهم اما متاسفانه عده‌ای دنبال بهانه هستند. اصلا مهم نیست ما چه بگوییم چون آنها به‌هرحال چیزی برای بهانه‌گیری پیدا می‌کنند. شما رفتار و گفتار هرکسی را به قصد عیب‌جویی کندوکاو کنید، بالاخره چیزی برای گیردادن پیدا می‌کنید. ما هرچه بنویسیم و بگوییم به‌سرعت با برداشت‌های شخصی افراد مختلف بازتاب پیدا می‌کند.
در همین مورد اخیر، من چقدر گفتم این گفته از زبان بنده نبوده، چرا کسی توجه نکرد؟ چون آنها چیزی که خودشان می‌خواهند را بازتاب می‌دهند. چرا کسی به این بعد ماجرا فکر نکرد که جعل هویت‌های پیاپی و اظهارنظرات جعلی برای چه اتفاق می‌افتند؟ مگر مردم بیکار هستند که صفحه کسی را هک کنند؟ چرا کسی به هدف پشت اینها فکر نمی‌کند؟ چرا در رسیدن جاعلان به هدف‌شان کمک می‌کنیم؟ بارها پیش آمده که من موقع ورود به فیس‌بوک با این پیام مواجه شده‌ام که سعی شده صفحه شما از جاهایی مثل پاریس، لندن، کالیفرنیا و... باز شود. من هربار رمز عبورم را تغییر می‌دهم اما کسانی که واقعا منصف هستند و می‌خواهند دلیل جریانات را بفهمند باید به‌دلیل این تلاش‌ها برای تخریب چهره ما توجه کنند. متاسفانه برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب هم در این کار به همدستی با بقیه مشغول شده‌اند.
* شما چقدر تلاش کرده‌اید که بهانه دست این «عده» ندهید؟
ببینید همانطور که گفتم، وقتی کسی دنبال بهانه باشد، آن را پیدا می‌کند. ضمنا من که نمی‌توانم برای اینکه کسی بهانه نداشته باشد، سکوت کنم یا از حقوق اجتماعی‌ام محروم باشم. اصلا سوال اساسی من این است چرا باید جمله‌ای که به‌نظر برخی‌ها توهین به خانواده شهدا تلقی می‌شود، اینقدر برای کسانی که مواضع‌شان با شهدا معلوم است، مهم باشد؟ فلان خبرنگار خارج‌نشینی که اصل و اساس دفاع مقدس را قبول ندارد، چطور حالا کاسه داغ‌تر از آش شده؟ به فرض محال حتی اگر من این حرف را هم زده باشم، آیا واقعا تا این حد ناراحت‌کننده و برخورنده است؟ به‌خاطر دارم وقتی حرف از حقوق مادی و معنوی فرزندان شهدا و اجحافی که در حق‌شان می‌شود، می‌زدم و مثلا می‌گفتم که سهمیه دانشگاه کمترین کاری است که می‌شود برای این عزیزان کرد، همین افراد من را متهم به قائل‌شدن تبعیض می‌کردند و می‌گفتند پدر چه ربطی به فرزند دارد. حالا همین‌ها برای ما داعیه‌دار حیثیت شهدا شده‌اند.
* آیا در این چند روز تذکر یا پیامی از جانب افراد و نزدیکان به شما داده شده؟
خیر. به نظر من آن عبارت بیشتر از اینکه توهین‌کننده به شهدا باشد به امام راحل توهین کرده است و کسانی که من را می‌شناسند، می‌دانند چه عشقی به امام(ره) دارم و ممکن نیست چنین حرفی زده باشم بنابراین تذکر برای کار نکرده بی‌معنی است ضمن اینکه ما در خانواده آزادی بزرگ شده‌ایم که در آن تحکم معنی ندارد بلکه مشورت حرف اول را می‌زند. البته اگر کسی مانند حاج‌حسن به من حرفی بزنند بدون چون‌وچرا قبول می‌کنم اما ایشان هم با شناختی که از من دارند تابه‌حال چیزی نگفته‌اند چون خودشان می‌دانند که ما زیر چه فشاری هستیم و ایشان هم فشارها را تجربه می‌کنند.
* شاید فاصله کمی که بین مصاحبه جنجالی خواهرتان و این موضوع اخیر بود واکنش‌ها را شدیدتر کرد، موافقید؟
من فقط می‌توانم درباره خودم حرف بزنم، شاید این مساله هم تاثیر داشته اما او هم چیزی که برخورنده باشد، نگفته بود. موضوع این است که ما یاد گرفته‌ایم راست و حسینی برخورد کنیم، دروغ و ریا و فیلم‌بازی کردن به ما یاد داده نشده است. متاسفانه خیلی‌ها از اینکه مردم فکر کنند ما به آنها نزدیکیم و مثل خودشان زندگی می‌کنیم، ناراحت می‌شوند و می‌خواهند کاری کنند که هیچ‌کدام از ما جرات دیده‌شدن پیدا نکنیم.
* ظاهرا فیس‌بوک‌تان را بسته‌اید، آیا می‌خواهید در کنش‌های اجتماعی‌تان تغییر ایجاد کنید؟
نه، من بیدی نیستم که با این بادها بلرزم، اگر هم حالا فیس‌بوکم را مسدود کرده‌ام به احترام قطره‌قطره خون شهداست. نمی‌خواهم خانواده این عزیزان که خیلی‌هایشان من را می‌شناسند و هیچ‌وقت تحت‌تاثیر این فضاسازی‌ها قرار نمی‌گیرند، فکر کنند که من نسبت به موضوع بی‌تفاوت بوده‌ام.
من بارها آن عبارات را تکذیب کرده‌ام. نمی‌دانم چرا رسانه‌ها وقتی یک خبری می‌شود و حرفی از کسی نقل می‌شود با سرعت تمام آن را منتشر می‌کنند و از هیچ تلاشی برای دیده‌شدنش فروگذاری نمی‌کنند اما وقتی آن فرد تکذیبیه می‌نویسد و دائما اعلام می‌کند که آن حرف را نزده، خودشان را به نشنیدن می‌زنند و بسیاری از آنها به روی خودشان نمی‌آورند که باید تکذیبیه را هم منتشر کنند. متاسفانه اخلاق رسانه‌ای در کشورمان اوضاع وخیمی دارد. جالب این است که با وجود تکذیب من و اعلام اینکه فردی با جعل هویت من آن حرف‌ها را منتشر کرده، هنوز هم عده‌ای به بحران به‌وجود آمده علیه بیت امام(ره) دامن می‌زنند، انگار که من از این حرف اعلام برائت کرده‌ام. در سنت رسول خدا(ص) آمده که اگر کسی به چیزی اذعان کرد، حرف خودش ملاک است نه دیگران.
* فکر نمی‌کنید صحبت‌ها و اعلام مواضع قبلی‌تان در شکل‌گیری این بحران بی‌تاثیر نبوده؟ یعنی بعضی مسائل روی هم جمع شده و درنهایت به این بهانه سر باز کرده است.
مگر من چه گفته‌ام؟ یعنی ما به‌عنوان یک شهروند حق نداریم حرف بزنیم؟ من نه حرف خلاف شرع زده‌ام، نه خلاف عرف و نه جمهوری اسلامی. ببینید اینها همه بهانه است. عده‌ای می‌خواهند ما را خراب کنند.
* این «عده» چه کسانی هستند؟
اگر بخواهم شفاف بگویم، دو گروه در امر تخریب چهره و دروغ‌پراکنی علیه بیت امام(ره) با هم متحد شده‌اند؛ عده‌ای از افراد تندرو که از اول هم مخالف «جمهوری اسلامی» بودند و می‌خواستند «حکومت اسلامی» راه بیندازند، همان‌هایی که امام(ره) اجازه ندادند به هدف‌شان برسند و گروه دوم ضدانقلاب خارج‌نشین. این دو گروه هر دو از خانه‌نشین‌شدن بیت امام(ره) سود می‌برند. خدا را شکر نزدیکان و اهل بیت امام(ره) هیچ‌وقت وارد بازی‌های سیاسی نشدند و پست‌های سیاسی دریافت نکردند اما این عده که سرگروه‌هایشان را برایتان مشخص کردم، همین مقدار دیده شدن را هم از خانواده امام(ره) تحمل نمی‌کنند. اینها نمی‌توانند ببینند که نزدیکان امام(ره) به مردم نزدیک بشوند و کوچک‌ترین محبوبیتی بین مردم به‌دست بیاورند. درواقع از مطرح‌شدن اعضای خانواده امام(ره) بیم دارند چون می‌خواهند همان تصویری را که مدنظر خودشان است از بیت امام(ره) نشان دهند.
* مساله این است که حرف‌های شما برای هیچ یک از جریانات موجود خوشایند نیست، نه اپوزیسیون خارجی واکنش خوبی نشان می‌دهد و نه اصولگرایان و اصلاح‌طلبان داخلی.
اولا که دوباره تکرار می‌کنم عبارتی که این مسائل جدید را به‌وجود آورده را بارها تکذیب کرده‌ام و اگر منظور شما از «حرف‌ها» همین عبارت است، دیگر نمی‌دانم چه بگویم. اما اگر منظورتان اظهارنظرهای قبلی است باید بگویم هنوز هم حرفم همان‌هاست، اگرچه حرف خاصی هم نبوده است. من هم مثل خیلی‌های دیگر اظهارنظرات شخصی‌ای دارم، روزمرگی‌هایی دارم که مثل همه، بخش‌هایی از آن را در شبکه‌های اجتماعی قرار می‌دهم اما متاسفانه عده‌ای دنبال بهانه هستند. اصلا مهم نیست ما چه بگوییم چون آنها به‌هرحال چیزی برای بهانه‌گیری پیدا می‌کنند. شما رفتار و گفتار هرکسی را به قصد عیب‌جویی کندوکاو کنید، بالاخره چیزی برای گیردادن پیدا می‌کنید. ما هرچه بنویسیم و بگوییم به‌سرعت با برداشت‌های شخصی افراد مختلف بازتاب پیدا می‌کند.
در همین مورد اخیر، من چقدر گفتم این گفته از زبان بنده نبوده، چرا کسی توجه نکرد؟ چون آنها چیزی که خودشان می‌خواهند را بازتاب می‌دهند. چرا کسی به این بعد ماجرا فکر نکرد که جعل هویت‌های پیاپی و اظهارنظرات جعلی برای چه اتفاق می‌افتند؟ مگر مردم بیکار هستند که صفحه کسی را هک کنند؟ چرا کسی به هدف پشت اینها فکر نمی‌کند؟ چرا در رسیدن جاعلان به هدف‌شان کمک می‌کنیم؟ بارها پیش آمده که من موقع ورود به فیس‌بوک با این پیام مواجه شده‌ام که سعی شده صفحه شما از جاهایی مثل پاریس، لندن، کالیفرنیا و... باز شود. من هربار رمز عبورم را تغییر می‌دهم اما کسانی که واقعا منصف هستند و می‌خواهند دلیل جریانات را بفهمند باید به‌دلیل این تلاش‌ها برای تخریب چهره ما توجه کنند. متاسفانه برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب هم در این کار به همدستی با بقیه مشغول شده‌اند.
* شما چقدر تلاش کرده‌اید که بهانه دست این «عده» ندهید؟
ببینید همانطور که گفتم، وقتی کسی دنبال بهانه باشد، آن را پیدا می‌کند. ضمنا من که نمی‌توانم برای اینکه کسی بهانه نداشته باشد، سکوت کنم یا از حقوق اجتماعی‌ام محروم باشم. اصلا سوال اساسی من این است چرا باید جمله‌ای که به‌نظر برخی‌ها توهین به خانواده شهدا تلقی می‌شود، اینقدر برای کسانی که مواضع‌شان با شهدا معلوم است، مهم باشد؟ فلان خبرنگار خارج‌نشینی که اصل و اساس دفاع مقدس را قبول ندارد، چطور حالا کاسه داغ‌تر از آش شده؟ به فرض محال حتی اگر من این حرف را هم زده باشم، آیا واقعا تا این حد ناراحت‌کننده و برخورنده است؟ به‌خاطر دارم وقتی حرف از حقوق مادی و معنوی فرزندان شهدا و اجحافی که در حق‌شان می‌شود، می‌زدم و مثلا می‌گفتم که سهمیه دانشگاه کمترین کاری است که می‌شود برای این عزیزان کرد، همین افراد من را متهم به قائل‌شدن تبعیض می‌کردند و می‌گفتند پدر چه ربطی به فرزند دارد. حالا همین‌ها برای ما داعیه‌دار حیثیت شهدا شده‌اند.
* آیا در این چند روز تذکر یا پیامی از جانب افراد و نزدیکان به شما داده شده؟
خیر. به نظر من آن عبارت بیشتر از اینکه توهین‌کننده به شهدا باشد به امام راحل توهین کرده است و کسانی که من را می‌شناسند، می‌دانند چه عشقی به امام(ره) دارم و ممکن نیست چنین حرفی زده باشم بنابراین تذکر برای کار نکرده بی‌معنی است ضمن اینکه ما در خانواده آزادی بزرگ شده‌ایم که در آن تحکم معنی ندارد بلکه مشورت حرف اول را می‌زند. البته اگر کسی مانند حاج‌حسن به من حرفی بزنند بدون چون‌وچرا قبول می‌کنم اما ایشان هم با شناختی که از من دارند تابه‌حال چیزی نگفته‌اند چون خودشان می‌دانند که ما زیر چه فشاری هستیم و ایشان هم فشارها را تجربه می‌کنند.
* شاید فاصله کمی که بین مصاحبه جنجالی خواهرتان و این موضوع اخیر بود واکنش‌ها را شدیدتر کرد، موافقید؟
من فقط می‌توانم درباره خودم حرف بزنم، شاید این مساله هم تاثیر داشته اما او هم چیزی که برخورنده باشد، نگفته بود. موضوع این است که ما یاد گرفته‌ایم راست و حسینی برخورد کنیم، دروغ و ریا و فیلم‌بازی کردن به ما یاد داده نشده است. متاسفانه خیلی‌ها از اینکه مردم فکر کنند ما به آنها نزدیکیم و مثل خودشان زندگی می‌کنیم، ناراحت می‌شوند و می‌خواهند کاری کنند که هیچ‌کدام از ما جرات دیده‌شدن پیدا نکنیم.
* ظاهرا فیس‌بوک‌تان را بسته‌اید، آیا می‌خواهید در کنش‌های اجتماعی‌تان تغییر ایجاد کنید؟
نه، من بیدی نیستم که با این بادها بلرزم، اگر هم حالا فیس‌بوکم را مسدود کرده‌ام به احترام قطره‌قطره خون شهداست. نمی‌خواهم خانواده این عزیزان که خیلی‌هایشان من را می‌شناسند و هیچ‌وقت تحت‌تاثیر این فضاسازی‌ها قرار نمی‌گیرند، فکر کنند که من نسبت به موضوع بی‌تفاوت بوده‌ام.
