یادداشت شماره ۵۰۶ ـ هوشنگ طالع

چشم‌روشنی «پسابرجام»
به عاشقان سینه چاک برجام

از آغاز روی کارآمدن دولت یازدهم ، فعالیت‌های هسته‌ای کشور را برای جلب نظر آمریکا ایستا کردند ؛ تن به ژنوچای ، توافق‌نامه‌ی لوزان دادند و سرانجام برجام (برنامه جامع برای اقدام مشترک برای به بندکشیدن و اسارت ملت و مردم ایران) را به امید واهی و دروغین «‌ پسابرجام »  دستینه کردند .

انتظار کوتاه مدت بود و  اوباما رییس‌جمهور آمریکا در حکمی تحریم ها علیه ایران را یک سال دیگر تمدید کرد .

به دنبال نامه‌ی 47 سناتور که در آن آمده بود که توافق احتمالی هسته‌ای تنها تا پایان دوران ریاست جمهوری اوباما اعتبار خواهد داشت و پس از آن بازنگری می‌شود ، باراک اوبامارییس جمهوری آمریکا تحریم‌های موجود این کشور علیه ملت و مردم ایران را یک سال دیگر تمدید کرد .

اوباما در نامه‌ی خود به کنگره نوشت : اقدامات مشخص و سیاست‌های دولت ایران هم‌چنان تهدیدی غیرعادی و جدی برای امنیت ملی ، سیاست‌خارجی و اقتصاد آمریکاست . از این رو بر پایه‌ی بخش 202 قانون فوریت‌های ملی ، من تحریم های موجود علیه ایران را برای یک سال دیگر تمدید می‌کنم .

برای عاشقان سینه‌چاک برجام ( برنامه‌ی جامع اقدام مشترک برای به بندکشیدن و اسارت ملت ایران ) داستان معروف « چوب و پیاز » است .

پنج‌شنبه 21 آبان 1349 ـ هوشنگ طالع