جامعه بگیر ول‌کن

طنز: پوریا عالمی

ازدواج / طلاق 

مهر گزارش داده که «براساس آخرین آمارها، از هر ۲.۸ ازدواج در تهران یکی منجر به طلاق می‌شود».

یعنی الان چطوری شده دقیقا؟ یعنی یک‌طوری شده که تا‌ داری می‌گیری ول می‌کنی؟ یا همان لحظه که خطبه عقد را می‌خوانند ابتدا گیس و گیس‌کشی و بعد می‌روی اتاق بغلی و طلاق؟ الان یعنی توی همان مجلس خواستگاری بزرگ‌ترها می‌نشینند اول می‌برند و می‌دوزند وسط مراسم آنچه را که دوختند می‌دهند دست عروس و داماد و عروس و داماد آنچه دستشان است جر می‌دهند، بعدش بزرگ‌ترها سعی می‌کنند رفو کنند و در آخر مراسم خون و خون‌ریزی که هرکسی تکه بزرگ‌تری نصیبش شود؟

البته اگر چیزی بماند؛ چون ما رفیقمان خواستند طلاق بگیرند همچین دعوا شد که تکه‌بزرگه گوششان بود که باقی ماند. یعنی الان طوری شده که ما شدیم پدر بگیر - ول‌کن بابا؟ راهنمای ماشین چشمک می‌زند زمانش بیشتر از عمر ازدواج ماست. نمی‌شود که از هر دو، سه‌تا گرفتن یکی را ول کند. ما درواقع به این نتیجه می‌رسیم که الانم که جامعه بگیر نیست به جای اینکه شرایط گرفتن را ساده کنیم باید شرایط گرفتن را سخت کنیم که اگر کسی گرفت قضیه را ساده نگیرد تا بعد ساده ول کند.
این از این. اما مسئله اصلی این است که اگر از هر دوتاونصفی ازدواج یکی منجر به طلاق می‌شود، اصلا چه دلیلی دارد که بگیرند؟ یا اگر می‌خواهند بگیرند چرا باید این‌قدر سفت بگیرند؟ بابا اولش بروید پارک، دوتا بستنی قیفی با هم بخورید ببینید اصلا از شرایط هم خوشتان می‌آید. اگر دیدید با هم خوب بستنی می‌خورید و راضی هستید بروید ازدواج. نمی‌شود که زرتی ازدواج. دیده شده زرتی ازدواج می‌کنند بعد نمی‌توانند با هم بسازند، بعد طرفین می‌افتند به خودخوری. خودخوری یعنی چی؟ یعنی افسرده بشوی و خودت را بخوری، آن هم تنها‌تنها و به صورت تک‌خوری که خیلی بد است و توی ازدواج تک‌خوری نداریم چون همه‌چیز باید مساوی تقسیم شود.
پوریا عالمی، شرق