مادر حسین رونقی ملکی:
هر اتفاقی برای پسرم بیافتد قوه قضاییه “مسئول” است
وضعیت وخیم جسمانی حسین رونقی، وبلاگ نویس زندانی
حسین رونقی ملکی در حالی دومین تولدش را در زندان اوین می‌گذارد که همچنان از بیماری رنج می‌برد و مسئولین قضایی و نهادهای امنیتی با مرخصی استعلاجی وی مخالفت می‌کنند.
به گزارش رهانا، پدر و مادر این زندانی سیاسی طی ۱۸ ماهه گذشته برای ملاقات و پیگیری وضعیت فرزندشان هر هفته و به صورت مداوم از شهر ملکان در نزدیکی تبریز تا تهران مسافرت می‌کنند و مجبور هستند برای ۲۰ دقیقه ملاقات این مسافت طولانی را سفر کنند.
احمد رونقی ملکی پدر این وبلاگ‌نویس با اشاره به وضعیت بیماری فرزندش و بیم و نگرانی‌های خود در مورد آن به «خانه حقوق بشر ایران» گفت: «بهترین هدیه‌ای که برای تولد می‌تواند به ما داده شود، آزادی او از زندان است. ما می‌خواهیم که با توجه به شرایطی که حسین دارد دست کم به مرخصی بیاید تا ما بتوانیم از او مراقبت کنیم.»
حسین رونقی ملکی در تاریخ ۲۲ آذر ماه ۱۳۸۸ در منزل پدری خود در شهر ملکان به همراه برادرش بازداشت و یک روز بعد به بند ۲ الف زندان اوین که زیر نظر اطلاعات سپاه پاسداران و خارج از نظارت سازمان زندان‌ها اداره می‌شود، منتقل شد. رونقی نزدیک به ۱۰ ماه در سلول‌های انفرادی این بند به صورت تک نفره و چند نفره نگهداری و مورد بازجویی‌های مداوم و فشارهای روحی و جسمی برای اخذ اعترافات تلویزیونی قرار گرفت.
رونقی سرانجام و بعد از ۱۰ ماه «بازداشت موقت» از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی به ۱۰ سال زندان محکوم شد و این حکم عینا در دادگاه تجدیدنظر به تأیید رسید.
به مناسبت ۱۴ تیرماه و تولد این وبلاگ‌نویس، پدر و مادر حسین رونقی که طبق روال هفته‌ها و ماه‌های گذشته برای دیدار و ملاقات با وی به تهران سفر کردهاند، در خصوص آخرین وضعیت فرزندشان گفته‌اند «امروز با حسین به صورت کابینی ملاقات داشتیم، به ما که ملاقات حضوری نمی‌دهند. حسین را امروز دیدیم، وضعیت جسمی‌اش خوب نبود و من هر هفته می‌بینم که از نظر جسمی وضعیت بدتری پیدا می‌کند. مرخصی هم که به او نمی‌دهند دیگر و ما هر چه تلاش می‌کنیم به جایی نمی‌رسیم.»
حسین رونقی ملکی در طی ماه‌های گذشته در زندان دچار عفونت کلیوی شده و از این بیماری رنج برد. در ماه‌های پایانی سال گذشته با نزدیک به چهار ماه تأخیر به بیمارستان منتقل و قبل از پایان درمان به زندان اوین باگردانده شد. این مساله سبب شد وی بار دیگر از این مساله دچار مشکلات جدی شده و بار دیگر هر چند با تأخیر به بیمارستانی خارج از زندان اوین منتقل شود. اما این بار نیز قبل از پایان کامل دورهٔ درمان به زندان باز گردانده شد.
پدر وی در خصوص بیماری حسین رونقی گفت: «خود پزشکان گفته‌اند که حسین باید تحت نظر مداوم پزشک متخصص باشد و در محیطی غیر از محیط زندان از او مراقبت شود، اما با این وجود با مرخصی او مخالفت می‌کنند. حسین با این شرایطی که دارد باید به مرخصی بیاید. حسین تا به حال دو بار عمل جراحی داشته است. در عمل اول پزشکان گفتند که یک کلیه حسین ۸۰ درصد و کلیه دیگرش ۲۰ درصد از کار افتاده است. بار دیگر نیز وی ماه گذشته به به بیمارستان رفت و ۱۴ روز در آن‌جا ماند. بعد از آن به زندان بازگرداند شد. این در حالی بود که باید بعد از بیمارستان اجازه می‌دادند به خانه بیایید و باید به او مرخصی می‌دادند. اما این کار را نکردند و حسین را به زندان بردند.»
احمد رونقی ادامه داد: «من بعد از اینکه حسین را دوباره به زندان برگرداندند، نامه نوشتم و گفتم که اگر بار دیگر حسین از ناحیه کلیه دچار عفونت شود، دیگر هیچ‌وقت درمان نخواهد شد. این مسأله‌ای که پزشکان هم آن را تأیید کردهاند. پزشکان گفته‌اند سه ماه طول خواهد کشید که این پیوند‌ها نتیجه بدهد، حسین در این مدت باید از تغذیه و شرایط مناسب محیطی برخوردار باشد وگرنه این عمل‌ها موفقیت آمیز نخواهد بود. خود حسین هم نامه نوشته است و این مسائل را با مسئولین قضایی مطرح کرده است.»
احمد رونقی در مورد اینکه چه کسی یا نهادهایی و به چه دلیل اجازهٔ مرخصی به فرزندش را نمی‌دهند؟ گفت: «یکی بازجویان پرونده و دیگری رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب قاضی پیرعباسی و رئیس دفتر وی آقای ستاری هستند که این اجازه را نمی‌دهند. من وقتی درخواست مرخصی را به ایشان ارائه دادم گفتند که اگر از زندان به مرخصی بیاید فرار می‌کند و دیگر به زندان بازنمی‌گردد. گفتم کجا قرار است فرار کند؟ زندگی حسین این‌جا است کجا قرار است برود؟ حسین الان مریض است و باید تحت درمان و مراقبت باشد. این‌جا کشور ما است و دلیلی ندارد حسین از کشور فرار کند. به نظر من این‌ها بهانه است؛ سال قبل گفتند یک میلیارد وثیقه بگذارید و ما گفتم می‌گذاریم که حسین آزاد بشود، بعد قبول نکردند. یک بار دیگر هم وثیقه ۳۳۰ میلیون تومانی گذاشتیم و همه کار‌ها انجام شد، اما باز به حسین مرخصی نداده بودند.»
پدر این وبلاگ‌نویس ادامه داد: «به دفتر دادستانی و آقای جعفری دولت‌آبادی هم مراجعه کرده‌ایم. چندین‌بار نامه داده‌ایم برای مرخصی حسین، در این چند روز هم برای پیگیری و جواب نامه‌ها مراجعه کردیم که هنوز جوابی نداده‌اند و منتظریم تا ببینیم چه می‌شود. برای پیگری باید در روزهای آینده نیز مجددا به تهران بیایم.»
احمد رونقی در مورد تولد پسرش گفت «بهترین هدیه‌ای که برای تولد می‌تواند به ما داده شود، آزادی او از زندان است. ما می‌خواهیم که با توجه به شرایطی که حسین دارد دست کم به مرخصی بیاید تا ما بتوانیم از او مراقبت کنیم. ما از مسئولین قضایی و زندان می‌خواهیم که شرایط او را درک کنند و با مرخصی او موافقت کنند تا او تحت درمان باشد. مسئولین قضایی می‌گویند که اگر به مرخصی بیاید فرار می‌کند، که چنین چیزی صحیح نیست، حسین کشورش را دوست دارد و بعد از درمانش و استفاده از حق مرخصی‌اش به زندان باز می‌گردد. مسأله اصلی این‌جا است که سلامت فرزندمان در خطر است و ما می‌خواهیم از او در خانه مراقبت کنیم. همهٔ انسان‌ها باید به انسانی که مریض است کمک کنند، این را هم قانون می‌گوید و هم شرع و یک مسأله انسانی است.»
مادر حسین رونقی ملکی گفته است که هر اتفاقی برای پسرم بیافتد قوه قضاییه “مسئول” است.
